Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

Το ναρκωτικό μου.. είσαι εσύ.


Όσο κι αν προσπαθώ να σε βγάλω από το μυαλό μου, πάντα θα υπάρχουν γεγονότα και καταστάσεις που θα φέρνουν με βία τη θύμηση σου στην επιφάνεια του μυαλού μου.

Αυτό ακριβώς συνέβη όταν, άξαφνα, όταν ήμουν εντελώς απροετοίμαστη..μύρισα το άρωμα σου..
Τα’ χασα.
Το τι σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου δεν λέγεται- οι πιο αισιόδοξες πως ήρθες να με βρεις..

Πάσχιζα να εισπνεύσω όση ζωή μου δόθηκε τόσο απρόσμενα και αμέσως ένιωσα μια ευφορία. .
Έτσι εξηγούνται όλα, είσαι το ναρκωτικό μου..
Μόνο μαζί σου μπορώ να νιώσω πως ζω.
Αυτή τη στιγμή, μάλλον βρίσκομαι στο κέντρο αποτοξίνωσης αλλά οι υπεύθυνοι δεν κάνουν πολύ καλή δουλειά γιατί το μυαλό μου ακόμη κατακλύζεται από την ουσία σου..
Θέλω τη δόση μου..

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008

Νιώσε με..

Νιώσε με
έστω για μια φορά πριν πεις αντίο
νιώσε με
μακριά σου λίγο λίγο αργοπεθαίνω
σώσε με
να μη με λένε Εύα αν τη βγάλω εγώ
μακριά σου

Νιώσε με να δεις πως σ' αγαπάω ακόμα
δε μπορώ να λειτουργήσω μ' άλλο σώμα
νιώσε με να δεις πως λιώνω είμαι χώμα
σαν σκεφτώ πως άλλη σ' αγκαλιάζει εγώ
τρελαίνομαι
θέλω τα χάπια μου
δεν υποφέρομαι
νιώσε με

Νιώσε με
το έχω τόσο ανάγκη αυτό το βράδυ
νιώσε με
απέχω ένα βήμα από τον Άδη
σώσε με
πες μου δεν είναι ψέμα ο έρωτας
που ζήσαμε.

Νιώσε με να δεις πως σ' αγαπάω ακόμα
δε μπορώ να λειτουργήσω μ' άλλο σώμα
νιώσε με να δεις πως λιώνω είμαι χώμα
σαν σκεφτώ πως άλλη σ' αγκαλιάζει εγώ
τρελαίνομαι
θέλω τα χάπια μου
δεν υποφέρομαι
νιώσε με

Δεν μπορώ να σε ξεχάσω, στο ομολογώ..


Κοιτάω το δωμάτιο μου και με πιάνει το παράπονο.. Το ίδιο μου το σπίτι, δε μου ανήκει πλέον, το έχεις κάνει δικό σου.. Σε φαντάζομαι να κάθεσαι σε κάθε γωνιά του..

Κοιτάω τον καθρέφτη και το βλέμμα μου πέφτει στο αυτοκόλλητο ‘’I love you’’ που κόλλησες κάποιο βράδυ. Γελούσες σαν μικρό παιδί και είχα καταλάβει πως είχες κάνει κάποια σκανταλιά..

Κοιτάω τον τοίχο όπου δεσπόζει ο πίνακας που μου ζωγράφισες.. Τα χρώματα μου, με τα χρώματα σου, ταιριάζουν, είναι τόσο αρμονικά δεμένα..

Διαβάζω το βιβλίο σου, φοράω τα ρούχα σου, κοιμάμαι στη μεριά σου, χαζεύω την φωτογραφία μας.. Δυο άνθρωποι που απολαμβάνουν ο ένας την ύπαρξη του άλλου..

Μη βιαστείς να με μαλώσεις όμως.. κάνω και κάποια πρόοδο!

Έχω πάψει να κοιτάω σε όλους τους δρόμους μήπως και ακούσω τη μηχανή..

Ξέρω πως αν θέλεις να σε δω, θα σε δω.. Διαφορετικά, ακόμη και αν ψάξω σε κάθε γωνιά της πόλης, πάλι δε θα σε βρω!

Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς το γεγονός πως σε έχουν δει όλες οι φίλες μου εκτός από μένα.. και πάει ένας μήνας ρε γαμώτο που δεν έχω νέα σου..

Ας είναι, νιώθω πως βρίσκεσαι σε παρόμοια κατάσταση με μένα και αυτό μου προκαλεί μια αίσθηση δικαιοσύνης.. Να δεις τι ωραία που περνάω μακριά σου..

Σκέτη κόλαση, για να μην πω τίποτα χειρότερο..

Λύγισε χαρά μου.. λύτρωσε με.. Σε χρειάζομαι..

Γύρνα σε μένα.. Μ’ ακούς;


Δεν μπορώ να σε ξεχάσω στο ομολογώ…

θέλω να γυρίσεις σε χρειάζομαι..

Δεν μπορώ να σε ξεχάσω στο ομολογώ..

σε έχω στο μυαλό μου νύχτα μέρα..

Θέλω να γυρίσεις σ’ αγαπώ…


Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

Άντε..και καλή μας αρχή!!!



Πρώτη εβδομάδα μαθημάτων...

Όχι συγγνώμη.. όταν μπαίνεις στην αίθουσα.. και είστε ξαφνικά τρεις και ο κούκος (στην κυριολεξία, εσύ, ο φυτούκλας και η κουκουβάγια η καθηγήτρια) και νιώθεις ξαφνικά παγιδευμένος, με μια καθηγήτρια η οποία ωρύεται πάνω από το κεφάλι σου καθώς την έχει πιάσει οίστρος , ο φυτούκλας από απέναντι να συγκατανεύει ζωηρά προσπαθώντας να πιάσει το συναίσθημα της καθηγήτριας και εσύ να νιώθεις πως θέλεις να ανοίξει η γη να σε καταπιεί μπας και γλυτώσεις από καμιά ροχάλα..τι κάνεις??
Κάπως έτσι πέρασε η πρώτη εβδομάδα αφού λίγο πολύ όλα τα μαθήματα ακολουθούσαν το ίδιο μοτίβο.. λίγοι φοιτητές, τρελοπαρμένοι καθηγητές και εσύ να τρέχεις πανικόβλητος να βρεις μαθήματα να συμπληρώσεις τη ρημάδα τη δήλωση μπας και πάρεις επιτέλους πτυχίο!

Φυσικά η καθηγήτρια για την πτυχιακή άφαντη, οι ημερομηνίες για την πρακτική ανύπαρκτες, να μην μπορεί να δώσει κανείς μια λύση στην τεράαααστια ουρά της γραμματείας, και να καραδοκούν και τα πρωτάκια σε κάθε γωνιά με ένα σωρό ντοινγκ απορίες ( όταν λέει πως τα μαθήματα θα αρχίσουν από τις 6/10, σημαίνει πως δεν θα κάνουμε σήμερα μάθημα? Ντααα!)
Γενικά ένα μπάχαλο, ένα πράμα ότι να’ ναι, οι καθηγητές στην κοσμάρα τους, οι φοιτητές ακόμη περισσότερο και εμείς οι επιμελείς(άκουσα κανέναν να γελάει?) φοιτητές τι πρέπει να κάνουμε δηλαδή?
Τέλος πάντων, καλή μας σχολική χρονιά και καλό κουράγιο..
Υ.Γ. Αυτή η Στατιστική θα βγει ποτέ ρε παιδιά? Τι, με το πτυχίο να την περιμένουμε??