Μαθήματα επιβίωσης

Ο αγαπητός Δαρβίνος μας δίδαξε ότι ο ισχυρός έχει περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης. Η σύγχρονη εκδοχή του παραπάνω μηνύματος επιδέχεται πολλές ερμηνείες και ακολουθεί η δική μου μετάφραση.

Το πιο βασικό μάθημα επιβίωσης, το έμαθα χωρίς να το καταλάβω σε άσχετη στιγμή και τώρα ήρθε ασυναίσθητα στο μπροστινό μέρος του εγκεφάλου μου. Μου το λεγες ξανά και ξανά, αλλά εγώ θεωρούσα ότι απλά ήσουν μέσα στην υπερβολή και δεν το σκεφτόμουν. Να που είναι αλήθεια.

Ύψωσε τείχη.

Δύο λέξεις, τόσο απλές, που μαζί δημιουργούν ένα από τους πιο ισχυρούς αμυντικούς συνδυασμούς. Είναι ο καλύτερος τρόπος να αποφύγεις να εκτεθείς υπερβολικά, να πληγωθείς χωρίς λόγο και να προφυλαχτείς. Θα μου πεις, αν δεν εκτεθείς, πως θα μάθεις και πως θα πάθεις.... όταν έχω καεί αδερφέ, δεν μπορώ να μάθω άλλο...τα' χω πάθει όλα...

Οπότε, ύψωσε τείχη. Σε ότι σε φοβίζει. Σε ότι σε εκνευρίζει. Σε ότι σε θυμώνει. Σε ότι σε κάνει ευάλωτη. Σε ότι σε αποδιοργανώνει. Σε ότι δε σου κάνει. Σε ότι δε θέλεις. Σε ότι χρειάζεται. Σε ότι δε χρειάζεται.

Απλά πρέπει να είμαι καλά. Δίνομαι πολύ. Πάντα το έκανα. Ακόμη και εκεί που δεν πρέπει. Δεν θα μάθω ποτέ, το ξέρω. Οπότε, μονόδρομος...

Εμπειρίες ζωής

Υποτίθεται ότι κάθε νέα εμπειρία έχει να μας προσφέρει κάτι.. να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, πιο ανοιχτόμυαλους, πιο προοδευτικούς, πιο κοινωνικούς, πιο κάτι τέλος πάντων..

Όταν όμως μια από τις μεγαλύτερες εμπειρίες - θεωρητικά- της ζωής σου, αντί να σε κάνει να νιώθεις πως κερδίζεις σε εμπειρίες, σε κάνει να νιώθεις πως χάνεις σε χρόνο...τη συνεχίζεις?? Και πως βρίσκεις το κουράγιο να τη σταματήσεις? Και ποιος ξεκινά πάλι από την αρχή.....