Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που χωρίζει τα πράγματα συνήθως. . από άλλους λέγονται όρια. Θα χρησιμοποιήσω απλά τη λέξη γραμμή.
Κάποτε τα νεύρα μου θα παραλληλίζονταν με τριχιά. Τώρα, πλέον έχουν γίνει μια λεπτή γραμμή. Η υπομονή μου έχει σχεδόν εξαντληθεί, η ευγένεια μου αρχίζει και χάνεται και η τρελή θέλει να πάμε για μαρουλάκια!!!!
Όσο ευλογημένος είναι ο τόπος, άλλο τόσο θεόμουρλοι είναι οι άνθρωποι που κατοικούν σε αυτόν. Τέλος. Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Ξυπνάω.
1 σχόλιο:
Ίσως μαζεύοντας μαρουλάκια συνειδητοποιήσεις πράγματα που ούτε όταν είχες την μεγαλύτερη πνευματική διαύγεια δεν σκέφτηκες..
just a thought//
Δημοσίευση σχολίου