Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009

Δεν είσαι για μένα, φοβάσαι ν' αγαπάς μωρό μου...

Τόσο απλά. Το ξέρεις, στο έχω πει.. Στην πρώτη ευκαιρία που θα βρω, θα φύγω μακριά.. μπας και αφήσω πίσω μου ότι με κρατάει στο βυθό και βγω στην επιφάνεια..
Με ενοχλεί η τόση εγωπάθεια..δες και τον άλλο, τι νιώθει, την άλλη πλευρά τέλος πάντων!
Τι σκατά, χάθηκε όλη η περιέργεια για το ευ ζην του άλλου? Δεν είσαι ευτυχισμένος αν είναι και ο άλλος? Γιατί ολοι κοιτάνε να είναι εκείνοι καλά, ακόμη κι αν χρειαστεί να πατήσουν επί πτωμάτων? Πφφ...

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ουάοο! ! ! Πες και άλλα ! ! ! Κάποιος πρέπει να τα λέει ! ! Δεν ξέρω γιατί αλλά έκανες την Καρδιά μου να ανεβάσει παλμούς ! ! Απλά σε νιώθω ...
Αν θέλεις να σου πω το θετικό της ιστορίας είναι ότι άνθρωποι σαν και εμάς ξέρουν πραγματικά να αγαπάνε και σίγουρα δεν φοβούντε, ενώ υπάρξεις εγωκεντρικές, πολύ απλά θα ζήσουν εγκλωβισμένες για πάντα μέσα τους και το καλύτερο είναι ότι σε αυτά δε σηκώνει προσποίηση... ή είσαι έτσι ή δεν είσαι! ! ή ξέρεις να δίνεις και να δίνεσαι ή ζεις για πάντα τσιγκούνης και μισός...και σίγουρα δε θα μάθεις ποτέ να αγαπάς γιατί δεν μπορείς να αγαπήσεις...!!! ούτε τελικά τον ίδιο σου τον εαυτό, που δεν τον αφήνεις να αγαπηθεί.....(φαύλος κύκλος....)
-4:90-

giapanta2 είπε...

απο την αλλη σε καταλαβαίνω (σαν ολίγον αυτοκαταστροφικό καρκινάκι...) τι γίνεται στην περίπτωση που τα πάντα σου είναι ένα άτομο εγωπαθες, εγωκεντρικο που δεν το νοιαζει αν θα ευτυχισεις εσυ παρα μονο αυτο; ; ..
Δυστυχως δεν φευγουμε καλή μου, μενουμε και υπομενουμε την καταστροφή μας...
-4:90-