Domino...

Όπως λέει και το παλιό γνωμικό, η καλή μέρα, από το πρωί φαίνεται.

Εμένα για την ακρίβεια, φάνηκε πόσο σκατομέρα θα ήταν απο χτες το βράδυ. Πέρα από το οτι βριστήκαμε για χιλιοστή φορά και μου κανες μαύρη την ψυχή, σε είδα και στον ύπνο μου και ξύπνησα χειρότερα από ότι κοιμήθηκα. Όλη την ημέρα ήμουν ανήσυχη και από το απόγευμα και μετά, σαν ντόμινο όλα πήραν τη θέση τους.

Πέρα από το οτι μάλωσα με άλλους δύο ανθρώπους που δεν μου έφταιγαν και τίποτα, απογοήτευσα και έναν τρίτο άσχετο και το χειρότερο, η κατακτηθείσα ηρεμία των τελευταίων πέντε ημερών, τώρα έχει φύγει ανεπιστρεπτί. Τέλεια. Χριστούγεννα. Γιούχου.

Christmas spirit!!

Δεν μπορώ να πω πως έχω κάποιο παράπονο απο τον τρόπο που ζω στη Θεσσαλονίκη. Μόνη μου μαγειρεύω, καθαρίζω, βγάζω τα προς το ζειν,σπουδάζω, βγαίνω έξω, μένω μέσα....

Αλλά όπως και να το κάνουμε, σπιτάκι μου δε το νιώθω....

Ήρθα στο πατρικό μου και εκτός απο τον πανέμορφο στολισμό της μανούλας, μύριζε μελομακάρονα και κουραμπιέδες στο σπίτι και ένα κατιτίς με έπιασε..σνιφ..

Για να μη μιζεριάζω, να πω πως αυτό το κλίμα με έκανε να νιώσω Χριστούγεννα!
Ήρθε και το δεματάκι μου απο το secret santa μου μέσα σε ένα τέεεεελειο κόκκινο κουτί με γουρουνάκια απ' έξω, οπότε ήταν η κατάλληλη στιγμή για άλλη μια δημιουργία μου... τα τρουφάκια με κάστανο!!!

Βρήκα τη συνταγή πρόσφατα απο ένα αγαπημένο site που διαβάζω και επισκέπτομαι καθημερινά και είπα why not?

Ομολογώ πως δυσκολεύτηκα στον πουρέ κάστανο γιατί ήταν όρος που δεν είχα ξανασυναντήσει. Αλλά βγήκαν τέλεια!

Νόστιμα, λίγα βέβαια γιατί έκανα τη μισή δόση, αλλά πιο πολύ με ένα χαμόγελο στα χείλη που δημιούργησα κάτι με τα χεράκια μου! enjoy :)

Φίλος..

Φίλος δεν είναι αυτός που επιστρέφει για να σε κρίνει..αλλά αυτός που δεν έχει φύγει ποτέ.

Οπότε κομμένα τα σχόλια. Είναι κακοπροέρετα και δεν είναι καλοδεχούμενα.

Healthy Advice!!

Αφου έχω περιγράψει το ιδανικό νησί διακοπών, την ιδανική δραστηριότητα στον ελεύθερο χρόνο σας, νομίζω ήρθε η ώρα να αναφερθώ στο καλύτερο βρώμικο της Θεσσαλονίκης!!

Για να μην παρεξηγηθώ, με τη λέξη βρώμικο, εννοώ όλα τα είδη φαγητού απ έξω, γύρος, κρέπα, τοστ, πίτσα κλπ κλπ κλπ..

Πήγα λοιπόν, στο Healthy Advice στη Σβώλου. Είναι ένα μικρό μαγαζάκι, που σερβίρει δικά του εκπληκτικά σάντουιτς, και όλα χωρίς κρέας. Έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ να συνδυάζουμε το φαγητό γρήγορης εξυπηρέτησης με κάτι παχυντικό και τίγκα στο λάδι, που πραγματικά η διαφορά στην ποιότητα και στην πρώτη ύλη έβγαζε μάτι. Τα περισσότερα σάντουιτς ήταν με λαχανικά, με γαλοπούλα, κάποια με τόνο και έχει και μεγάλη ποικιλία απο σαλάτες. Φυσικά, μπορούσες να δημιουργήσεις και το δικό σου σάντουιτς με υλικά της αρεσκείας σου.

Το μενού

Όνομα και πράμα
Το μαγαζί εκτός απο πρωτύτυπα σάντουιτσς, είχε και πρωτότυπους τρόπους παρουσίασης αυτών! Σε κάθε σάντουιτς, ο ιδιοκτήτης, κολλούσε ένα αυτοκόλλητο με πολλές και διάφορες συμβουλές για καλύτερη ποιότητα ζωής! Εγώ πέτυχα ένα που μου λεγε να διαβάζω βιβλία!! Πολύ έξυπνο και τόσο διαφορετικό απο κάθε άλλη μορφή φαστ φουντ φαγητού!! (πόσες φορές έχει τύχει να κρατάτε ένα γύρο και να τρέχει το λίπος απο κάτω σα βρύση? Ξέρω, αηδία η εικόνα, αλλά ήθελα να κάνω αισθητή τη διαφορά).

Όταν λέμε υγιεινός τρόπος ζωής, μιλάμε για κάθε πλευρά της!
Και τι εννοώ...το μαγαζί κάνει και ντιλίβερι... λοιπόν, ο ντιλιβεράς, πήγε τις παραγγελίες με ποδήλατο! ! ! ! ! Ο ιδιοκτήτης εν ολίγοις, δεν προσπαθεί απλά να προωθήσει πέντε υλικά και να βρει ανταπόκριση στους χορτοφάγους ή σε εκείνους που κάνουν νηστεία. Θέλει να δώσει το παράδειγμα για αισθητή βελτίωση του τρόπου ζωής με κάθε δυνατό τρόπο!
Εννοείται φυσικά πως απαγορεύεται το κάπνισμα!

Ποιότητα και οικονομία
Και ναι, ερχόμαστε και στο σημαντικό κομμάτι, το οικονομικό δηλαδή. Θα μου πει κανείς, οκ, μας έπρηξες τα ούμπαλα τόση ώρα, πες μας τώρα και για τη λυπητερή. Η αλήθεια είναι πως πλήρωσα πολύ λιγότερα απο ότι περίμενα, και για το μέγεθος του σάντουιτς μου, είμαι υπέρ ευχαριστημένη με την τιμή, δεδομένων και των συνθηκών της κρίσης. Πλήρωσα 4,5 ευρώ για ένα σάντουιτς που μπορεί να σε κρατήσει χορτάτο δύο μέρες, είναι γεμάτο θρεπτικές ουσίες και μυστικά για υγιεινή ζωή!

Αξίζει να το δοκιμάσετε!

Υ.Γ. Δεν έχω καμία συγγένεια με τον ιδιοκτήτη, ούτε που τον ξέρω τον άνθρωπο!! Απλά κάτι καλό, αξίζει να διαδίδεται!!

Felix Felicis

Felix Felicis, also called "liquid luck", is a magical potion. Felix Felicis makes the drinker lucky for a period of time, depending on how much is taken, during which everything they attempt will be successful.

Όταν νιώθεις ότι έχεις πιει λίγο απο αυτό, τότε ξέρεις ότι σίγουρα όλα θα πάνε καλά. Πολύ καλά. Τρίκαλα.

Όταν ξεκινάς να πας στην τράπεζα και συνειδητοποιείς οτι η κάρτα σου έχει λήξει, προβληματίζεσαι. Όταν όμως μπαίνεις μέσα και σου δίνουν λεφτά, νιώθεις τυχερός. Και όταν μια δουλειά που χρειάζεται το ελάχιστο μια βδομάδα (να μαζέψεις κάτι χαρτιά, να πας να τα δηλώσεις, να σου σταλεί ένα pin μετά απο τέσσερις μέρες και μετά ένα άλλο μετά απο άλλες τόσες και τρέχα γύρευε) τελειώνει σε είκοσι λεπτά, δεν μπορείς παρά να νιώθεις πολύ τυχερός.

Και όταν πηγαίνεις στη δουλειά και χρειάζεσαι να αλλάξεις ωράριο για την Πέμπτη -σε δύο μέρες- και σε εξυπηρετεί το πρώτο άτομο που ρωτάς (ενώ έχουν υπάρξει μέρες που ζητάς εξηπηρέτηση δύο βδομάδες νωρίτερα και τελειώνεις τρεις κάρτες παρακαλώντας και δεν βοηθάει κανείς), έχεις ένα χαμόγελο μέχρι και πίσω απο τα αυτιά. Όπως και να το πούμε, λες είμαι τυχερός.

Όταν τέλος, απο εκεί που κυνηγάς να βγάλεις έξτρα λεφτά, προσπαθώντας να δουλέψεις τα σαββατοκύριακα και παρακαλάς για ένα ακόμη σαββατοκύριακο στο πρόγραμμα σου μπας και την βγάλεις και αυτόν τον μήνα, και η υπεύθυνη των προγραμμάτων σου δίνει δύο μαζεμένα, τότε τι στο διάολο να νιώσεις αν όχι τυχερός??????

Δυστυχώς, είμαι απο τους ανθρώπους που το παίζει Πουαρώ και πρέπει να βρει τι έκανα λάθος και μου πάνε όλα καλά γιατί δεν γίνεται βρε αδερφέ να πηγαίνουν απο μόνα τους...

Μέχρι να το βρω όμως, είναι τόσο ιδανικό συναίσθημα να νιώθεις πως όλες σου οι προσπάθειες, όσο μικρές ή μεγάλες και αν είναι, θα αποδώσουν καρπούς...

Υ.Γ. Φθινόπωρο

Και κάτι ακόμη που με τρελαίνει στο φθινόπωρο, είναι οι υπέροχες εικόνες απο φύλλα, βροχή, αέρα, σύννεφα, κ.λπ κ.λπ που υπάρχουν στον κυβερνοχώρο, σε σημείο που να μην ξέρεις ποια να πρωτοβάλεις για την ανάρτηση σου!!

Φθινοπώριασε... :))))

Απλά, καθαρά και ξάστερα, το υπέρτατο χουχούλιασμα...Με τέτοιο καιρό, και τέτοια μέρα, δε σου κάνει όρεξη να πας πουθενά..Απλά μέσα, καλή παρέα, καλό μαμ, καλή ταινία, καλό κρασί...και ας πάει και ως το πρωί...αύριο μπορεί να είναι άλλη μια καθημερινή, αλλά δεν θα μας αποτρέψει απο το να περάσουμε μια τέλεια φθινοπωρινή βραδιά! Ανυπομονώ να σχολάσω και να πάω να κουκουλωθώ! Θα ανάψω το καλοριφέρ μου, θα βάλω τις ζεστές φόρμες μου, θα κυκλοφορώ με τις χοντρές παντόφλες και ίσως φάω τον υπόλοιπο τραχανά απο τα χτες!! :PPP

Κάπου ανάμεσα σε στέγη, βιβλία, μελωδίες και φθινόπωρο...

Βγαίνω στη βεράντα για ένα κλεφτό τσιγάρο μετά απο πόσες ώρες μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή...Ναι. έκανα καλή δουλειά. Κάθισα και έγραψα με αλφαβητική σειρά, όλες τις εστίες που υπάρχουν στην περιοχή που θα με φιλοξενήσει το ερχόμενο εξάμηνο...

Δε φοβάμαι καθόλου. Είμαι έτοιμη. Πάντα ήμουν. Απλά τώρα το έμαθαν και οι γύρω μου. Αυτό που με φοβίζει είναι το οτι θέλω να μη γυρίσω..Χμ.. αυτό ας μην το πούμε παραέξω. Δεν ξέρω αν είναι όλοι έτοιμοι να το μάθουν.

Ησυχία. Βρεγμένοι δρόμοι και τα μισά κίτρινα μισά πράσινα φύλλα του δέντρου μπροστά στο σπίτι υγρά. Δεν έχει κρύο. Δοκιμάζω τον εαυτό μου για το πόσο θα κρατήσω. Άλλωστε είναι απαραίτητα τέτοια κρασ τεστ. Θα πάω στη χώρα του ψόφου, πρέπει να μπορώ να χειριστώ το κρύο.

Άρχισε ξανά. Ακούγεται μόνο ο Μίλτος, η Ελευθερία και οι φίλοι τους. Και φυσικά η βροχή. Κάτι τέτοιες ώρες, είναι σα να μου μιλάει. Να συζητάμε για όσα με παιδεύουν, όσα με τρομάζουν, με ενθουσιάζουν.. Καλή ακροάτρια, δε λέω.

Φοβάσαι μου είπες μην κάνεις λάθη... μα ποιος δεν έκανε? Και γιατί θα πρέπει να ζεις μέσα στην ανασφάλεια και το φόβο?... Ζήσε αγάπη μου...ζήσε μαζί μου κι ας κάνουμε μαζί λάθη..

Όπως είπε και ο λατρεμένος Όσκαρ, ο τόπος που διαπράττονται τα μεγαλύτερα εγκλήματα, είναι ο εγκέφαλος. Εκεί μετράνει όλα. Μικρά και μεγάλα. Που πραγματικά, δεν έχουν και μεγάλη διαφορά. Μικρά και μεγάλα. Νύχτα και Μέρα. Άσπρο και Μαύρο. Πόνος και Χαρά.
Το θέμα είναι να πεις πως τα χεις ζήσει και τα δύο. Αλλιώς και τι να λέει αδερφέ... Αν δε ζήσεις τη νύχτα, δε μπορείς να εκτιμήσεις τον ήλιο..Αν δεν βούλιαξες στο μαύρο, δεν μπορείς να εξαγνιστείς στο λευκό...και φυσικά, αν δε βιώσεις τη χειρότερη εξαθλίωση, την απογοήτευση, την πίκρα, το χωρισμό και το πόνο σε ψυχή και σώμα, δεν μπορείς να καταλάβεις την κάθαρση, τη λύτρωση που μπορεί να σου προσφέρει ένα χαμόγελο, ένα γλυκό βλέμμα, ένα βουβό σ'αγαπώ....

Αμπελοφιλοσοφώ πάλι βραδιάτικα. Ώρα για Ντοστογιέφσκι. Το ριξα στα βαριά.

Harry Potter and the Deathly Hallows

Τελείωσα για άλλη μια φορά το έβδομο βιβλίο του Χάρι Πότερ και περιμένω σαν την τρελή την ταίνια, το πρώτο μέρος δηλαδή. Όποιος έχει διαβάσει τα βιβλία, ή έχει δει τις ταινίες, θα ξέρει ακριβώς σε τι φάση είμαι.


Ας μιλήσουν οι αριθμοί
Για όσους δε γνωρίζουν, ο Χάρι Πότερ είναι ένας ήρωας που οι περιπέτειες του έχουν γραφτεί σε εφτά βιβλία και έχουν γυριστεί σε οχτώ ταινίες (το τελευταίο βιβλίο, δυο ταινίες). Τώρα περιμένουμε την έβδομη ταινία. Συνολικά, τα εφτά βιβλία αποτελούνταν πάνω απο 4.000 σελίδες. Το πρώτο βιβλίο εκδόθηκε το 1999 και το τελευταίο το 2007. Η τελευταία ταινία αναμένεται να βγει τον Ιούλιο του 2011. Συβολικά, οι έλληνες αναγνώστες έχουν ξεπεράσει τις 700.000. Τα βιβλία έχουν κυκλοφορήσει σε πάνω απο 200 χώρες και έχουν μεταφραστεί σε 63 γλώσσες. Μιλάμε εν ολίγοις, για εξάρτηση.
Things you may not know: : Αν διάβασα σωστά, η πρεμιέρα της ταινίας στην Ελλάδα, όχι απλά δε θα γίνει καθυστερημένα όπως συνήθως, αλλά θα προβληθεί και μια μέρα νωρίτερα απο Αμερική, Κίνα και Ηνωμένο Βασίλειο! (18-10-2010).

Who is Harry Potter?
Τώρα για τον ήρωα, το θεωρώ περιττό να μπω στη διαδικασία να πω ποιος είναι και τι γίνεται με την πάρτη του. Όλοι λίγο πολύ έχουν άποψη επι του θέματος. Η δικιά μου άποψη πάλι, αποκρυσταλλώθηκε μόνο όταν τελείωσα το έβδομο στα ελληνικά. Είναι ένας ήρωας αυθόρμητος, με ένστικτο, ευγενικός και καλύψυχος, ριψοκίνδυνος, έξυπνος και συνάμα αδαής προς τους κανόνες, με εμπιστοσύνη στη φιλία και μεγάλη καρδιά. Ότι χρειάζεται ένας κεντρικός ήρωας δηλαδή. Το ντουέτο που τον συνοδεύει, συμπληρώνει τα στοιχεία που λείπουν απο το Χάρι, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια σιφχτή ομάδα, ένα ενωμένο πρωταγωνιστικό τρίο.
Things you may not know: Στο ρόλο της Ερμιόνης Γκρείντζερ, της έμπιστης φίλης του Χάρι Πότερ, βλέπουμε τον πραγματικό χαρακτήρα της συγγραφέως, που παραδέχτηκε οτι βασίστηκε στον εαυτό της για τη δημιουργία αυτού του χαρακτήρα.


Trivial Facts

• Η τρελή ανατροπή γεγονότων, που σε κάνει να θες να ρουφήξεις όλο το βιβλίο.
• Ο έξυπνος τρόπος με τον οποίο δημιούργησε έναν ολόκληρο κόσμο.
• Οι άψογοι χαρακτήρες, που είναι σωστά ραμμένοι και με σωστές ατάκες.
• Οι πετυχημένοι διάλογοι.
• Η γρήγορη πλοκή, χωρίς "κοιλιές".
• Η κλιμακώμενη μαγεία - απο το πρώτο έτος που είναι για μικρά παιδιά, μέχρι το έβδομο για μαύρη μαγεία και σκοτεινούς μάγους.
• Το ότι στο έβδομο, ξεπαστρεύει ολόκληρες οικογένειες!
• Δημιουργεί έξυπνες και πιασάρικες ιστορίες, π.χ. οι κλήροι, η φιλοσοφική λίθος κλπ. κλπ..
• Δεν είναι μόνο περιπέτεια, αλλά έχει στοιχεία δράματος (πολύς θάνατος λέμε), κωμωδίας (θεικοί καβγάδες, ατάκες διδύμων Ουέσλι) και εννεοείται επιστημονικής φαντασίας.

Οκ, καταλάβατε με λίγα λόγια περι τίνος πρόκειται.
Αυτό που γουστάρω όμως, είναι πως όταν διαβάζω κάποιο απο τα βιβλία, μπαίνω σ' εναν τόσο διαφορετικό μα συνάμα και τόσο ίδιο κόσμο με τον δικό μας που με κάνει να απορροφούμαι και να χάνω την αίσθηση του χρόνου και να συμπάσχω και να κλαίω και να γελάω..
Με κάνει να αγαπώ το διάβασμα ξανά.

Χμ..Περίεργη φάση...Οκτώβρης...

Μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει και εγώ νιώθω ξανά λίγο απόμακρη..
Σαν να είμαι θεατής της ζωής μου...έχω να το νιώσω απο το λύκειο...ίσως φταίει το οτι οι μέρες μου περνάνε με πολλή δουλειά και πολλή ρουτίνα...
Επέλεξα να σπουδάσω το επάγγελμα μου ακριβώς για να αποφύγω τα τετριμμένα και να που φαίνεται πως κανείς δε μπορεί να γλιτώσει απο αυτά...χμ...

Βγήκες πολύ άγρια απο τη ζωή μου..το ξέρω πως δεν προσπαθώ καν να σε φέρω πίσω..δεν είμαι σίγουρη πλέον αν σε θέλω σε αυτή...αν χωράς...θα μου πεις πως γίνεται ένας άνθρωπος που τη γέμιζε, τώρα να μη χωράει..έλα μου ντε...

Είναι που έμαθα να ζω με εμένα πια...να ζω με τις σκέψεις μου...να έχω το χώρο και το χρόνο μου...να αθλούμαι..να διαβάζω..να ενημερώνομαι...να γελάω...να βγαίνω επιτέλους με νέο κόσμο και να κινητοποιούμαι...

Είδες, αυτό που μου είχες πει κάποτε να κάνω γιατί σε έπνιγα, το να βγω με άλλους ανθρώπους στην τελική σε έδιωξε μακριά... οξύμωρο θα έλεγα...

Μου αρέσει το φθινόπωρο. Γιατί άλλαξα τη ντουλάπα μου και έβαλα όλα τα φούτερ. Και βρήκα τα κασκόλ μου και τα σκουφάκια μου και είμαι σίγουρη πως θα τα κάνω το νέο φετίχ μου. Πάνε τρελά και με τα λογής λογής χρώματα σταράκια μου που δε θα βγάζω ούτε το ένα, ούτε το άλλο από πάνω μου.

Και φυσικά εσύ. Έχω καιρό να σε αναφέρω. Αλλά όπως και να το κάνουμε, όσο πάει ο καιρός, τόσο δυναμώνει αυτό που νιώθω για σένα. Εντελώς όμως. Τόσο γίνομαι κτητική και ζηλιάρα και τρελή εντελώς με την πάρτη σου και κάθε πρωί που ξυπνάω και είσαι δίπλα μου, κάνω σα χαζή χαρούλες. Ναι, ακόμη.

Κάθε Σεπτέμβρη....

Εντάξει, ίσως άργησα να κάνω αυτή την ανάρτηση, αλλά σήμερα το πρωί, μιας και έχω ρεπό, είπα να μου κάνω τη χάρη και να γράψω για την αγαπημένη μου εποχή.

Διαπιστώνεις ότι έχει μπει το φθινόπωρο:

• Όταν ξυπνάς το πρωί και διαπιστώνεις πως όλο το πάτωμα είναι γεμάτο φύλλα γιατί ξέχασες ανοιχτή τη μπαλκονόπορτα το προηγούμενο βράδυ..
• Όταν κάθεσαι στη βεράντα με μια ζεστή κούπα καφέ και χρειάζεσαι και ζακέτα..
• Όταν κάνεις σχέδια και δίνεις υποσχέσεις για μια καινούρια αρχή..
• Όταν αρχίζουν τα σχολεία ( όχι οτι σε επηρεάζει άμεσα, αλλά επηρεάζει όλη την οικογένεια, μιας και έχουμε και μια δασκάλα :))
  
• Όταν έρχεται η γιορτή σου...
• Όταν σταματάς να πίνεις κρύο νερό.
  
• Ότα ξαναρχίζεις να ακούς Θηβαίο, Μάλαμα, Αλεξίου και τους παλιούς γνώριμους μελαγχολικούς σου ήχους.
• Όταν η φώτο απο τις βουτιές σου στις παραλίες, αντικαθιστάται απο πεσμένα φύλλα σε κινητό και υπολογιστή
• Όταν γίνεσαι σπιτόγατα και έχεις και τον καιρό με το μέρος σου
• Όταν εύχεσαι για βροχή...

Με τη μαμά μου, έχουμε διαπιστώσει πως ο Σεπτέμβρης δεν μας πολυπάει σαν μήνας. Ότι κακό έχει συμβεί στην οικογένεια μου, έχει συμβεί Σεπτέμβρη. Χωρίς πλάκα όμως.
Όπως και να'χει, είναι χαρά για μένα, γιατί μου αρέσει η όλη ατμόσφαιρα.
Είναι λες και σου μιλάει ο αέρας, είναι λες και τα κτίρια μοιάζουν διαφορετικά, σαν να έχουν ξεφύγει απο μια άλλη εποχή..

Σαν να μεταμορφώνομαι στην πιο νοσταλγική εκδοχή μου, στην πιο ξέγνοιαστη..
που όσο και να φοβάσαι οτι θα με πνίξει η μελαγχολία μου, εγώ τη γουστάρω....

Κανείς για ιππασία...????

Ούσα ρομαντικό παιδάκι, εννοείται πως θα σκεφτόμουν κάτι γλυκό, όμορφο και απλά τέλειο για να γιοράσουμε την πέμπτη μας επέτειο....σκέφτηκα λοιπόν, μιας και το θέλαμε και οι δύο, να μπω στη διαδικασία να ψάξω που μπορούμε να κάνουμε ιππασία...

Φαντάστηκα οτι θα μου έβγαινε ο πάτος και θα πλήρωνα και ένα σωρό λεφτά...αλλά ήξερα πως άξιζες όλη την ταλαιπωρία οπότε μπήκα στον κόπο να ψάξω. Δεν περίμενα ποτέ πως θα έβρισκα αυτό.

Μιλάμε για κανονική Western City. Με το Saloon της και με τα όλα της. Μια Άγρια Δύση στο Λευκοχώρι Θεσσαλονίκης.
Στο αγρόκτημα είναι φανερό πως έχει γίνει πολύ καλή δουλειά, το οποίο συντηρείται απο την οικογένεια Ζιώγα. Όλοι τους εξυπηρετικότατοι, απλοί άνθρωποι και ο δε μπαμπάς της οικογένειας θεόμουρλος! (Όταν βέβαια σου μιλάει για τα άλογα και την ιστορία τους, απλά χαζεύεις).

Στην αρχή, είχαμε χεστεί πάνω μας γιατί δεν είχαμε ξανανέβει ποτέ σε άλογο. Το γεγονός όμως οτι όλη η οικογένεια το αντιμετώπιζε τόσο φυσικά, μας έκανε και εμάς να χαλαρώσουμε..

Κάθε αρχή και δύσκολη και εννοείται πως απο τα πιο δύσκολα ήταν το ανέβασμα. Αυτό που με εντυπωσίασε όμως, είναι πως και στο ανέβασμα και στο κατέβασμα, είχαμε ελάχιστη βοήθεια. Αυτό δεν έγινε σε καμία περίπτωση λόγω έλλειψης βοήθειας ή ανευθυνότητας απο τους ιδιοκτήτες. Αντιθέτως, λόγω υπερβολικής εμπιστοσύνης στα άλογα τους!! Που πραγματικά, τέτοια άλογα, και εγώ θα τους είχα τρελή εμπιστοσύνη!!

Ντάξει, για την αίσθηση πάνω στο άλογο, δεν ξέρω τι να πρωτοπώ. Απόλυτη χαρά... ελευθερία...όταν εξοικειώνεσαι με το άλογο σου..το οποίο επιλέγεται απο τον ιδιοκτήτη με βάση την προσωπικότητα σου και του αλόγου σου (εγώ είχα τον Ronaldo, ένα γρήγορο και πολύ όμορφο άλογο και εσύ είχες τη Νεφέλη), λίγος πόνος βέβαια στους προσαγωγούς ( όπως και να το κάνουμε)...και ιδιαίτερα προσιτές τιμές.

10 Favorite Parts

1. Όταν χτύπησα το Ρονάλντο φιλικά στην πλάτη μετά απο ένα δύσκολο σημείο ανάβασης και ήμουν σίγουρη πως με κατάλαβε....

2. Η πανοραμική θέα του χωριού..(μην φανταστείς καμιά πόλη του Φωτός, αλλά είχε θέα).

3. Το χαμόγελο σου πάνω στο άλογο που έφτανε μέχρι τα αυτιά...

4. Η τέλεια μπύρα που σερβίρουν, που δεν την έχουμε βρει πουθενά αλλού...

5. Το πυργάκι, στο οποίο μπορούν να μείνουν μέχρι έξι άτομα και είναι άνετο, cosy και με τζάκι. Είναι ιδανικό, μετά απο μια δύσκολη μέρα για ξεκούραση και για ένα ατελειώτο παχνίδι μια νύχτα στο Παλέρμο στο μεγάλο δωμάτιο. Τις καθαρές μέρες, ακούσαμε οτι βλέπει μέχρι το Θερμαϊκό. Να ένας λόγος να ξαναπάμε...

6. Η εκπληκτική εφημερίδα που εκδίδει το αγρόκτημα, που περιέχει εκτός απο τα νέα του αγροκτήματος, και νέα γύρω απο την ιππασία και τα άλογα καθώς και συγκροτήματα με country μουσική.

7. Το φαγητό (που δεν προλάβαμε να δοκιμάσουμε, αλλά είναι ένας λόγος για να ξαναπάμε μιας και φαίνεται πεντανόστιμο).

8. Η δυνατότητα για τοξοβολία, paintball και ροντέο στο αγρόκτημα....

9. Οι μονοήμερες εκδρομές που διοργανώνονται απο τους ιδιοκτήτες και σου δίνουν τη δυνατότητα για μια εκπληκτική εμπειρία πάνω στο άλογο..

10. Τέλος, η αγάπη αυτών των ανθρώπων για τα άλογα, που πραγματικά ξεχύλιζε σε κάθε τους κίνηση, ήταν κάτι που δεν περνά απαρατήρητο..Μιλάμε για όλη τους τη ζωή. Άνθρωποι που έμεναν Θεσσαλονίκη και πήγαν Λευκοχώρι για να κάνουν αυτό που αγαπούν.

Κλείνω με κάποιες πανέμορφες φωτογραφίες που βρήκα για το αγρόκτημα και σε κάνουν να θες να γυρίσεις σαν τρελός..

Ζάκυνθος: Το φιόρο του Λεβάντε

Είπα να κάνω ένα μινι-αφιέρωμα στο λατρεμένο νησί τση Ζακύνθου, στο οποίο πέρασα τις καλοκαιρινές μου διακοπές.

Καταρχήν, ένα πρώτο σχόλιο, να πω πως πήγαινα για τρίτη φορά αυτή τη χρονιά, οπότε τις ομορφιές της τις πολλές, τις είχα δει. Έμενε να δω μόνο τις παραλίες της για να την ερωτευτώ. Όπως και έγινε.

Στη Ζάκυνθο, μπορεί να πάει κανείς με λεωφορείο απο Αθήνα, Θεσσαλονίκη ή Πάτρα. Καράβι παίρνει απο την Κυλλήνη και διαρκεί μιαμιση ώρα μέχρι το λιμάνι τση Ζακύνθου. Για πληροφορίες για τιμές, διαδρομή και διάρκεια, απλά ρωτήστε με :).

Την τρίτη φορά λοιπόν, πήγα με αυτοκίνητο. Φτάνοντας στην Πάτρα, δεν μπορείς φυσικά να μην προσέξεις το κοσμοτέχνημα που υπάρχει εκεί.

Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου

Στη συνέχεια, είναι λίγο πολύπλοκο το πως θα φτάσεις στη γέφυρα, γιατί πας απο δρόμο για Ναύπακτο και οχι απο δρόμο για Αντίρριο, (αν θυμάμαι και καλά τις περιοχές, δεν οδηγούσα εγώ, πάντως κάπου μπερδεύεσαι στανταρ όμως) και σε σαράντα περίπου λεπτά έχεις φτάσει στην Κυλλήνη και περιμένεις πλοίο.

Όταν πλησιάζει το πλοίο, δεσπόζει ο Άγιος, (Άγιος Διονύσιος, όλοι άγιο τον έλεγαν απλά), η πιο όμορφη και μεγαλύτερη εκκλησία του νησιού.

Αυτό που είχα ακούσει και φοβόμουν, μιας και δεν ξέρω μπάνιο, είναι πως οι θάλασσες είναι κρύες και βαθιές. Η αλήθεια είναι πως η Ζάκυνθος είναι ένα νησί που ικανοποιεί και τον πιο απαιτητικό: ΟΛΕΣ οι θάλασσες είναι πεντακάθαρες. Απο εκεί και πέρα, έχει βαθιές θάλασσες, έχει ρηχές θάλασσες που περπατάς χιλιόμετρα και το νερό σου έρχεται το πολύ μέχρι το μπούτι, έχει θάλασσες μόνο με άμμο, θάλασσες μόνο με πέτρα, θάλασσες χωρίς κύμα, θάλασσες λάδι, θάλασσες με κόσμο, θάλασσες που είσαι εσύ και οι χελώνες κ.λπ. κ.λπ...

Μια απο τις πιο όμορφες είναι η παραλία του Γέρακα:

Το μπεζ που φαίνεται στις κορυφές, εκεί δίπλα στην κουφάλα (:P), ονομάζεται άργιλος και είναι ότι πρέπει για τον καθαρισμό και απολέπιση του δέρματος. Στο ίδιο μοτίβο είναι και οι παραλίες Azzurro και Βασιλικός.

Next stop: Πόρτο Βρώμη

Ένα μικρό και όμορφο λιμανάκι, με πεντακάθαρα και καταγάλανα νερά και μόνο λευκή πέτρα, απ όπου μπορείς να πάρεις καραβάκι για να πας στο Ναυάγιο. Μικρή στάση για μπάνιο και βουρ για ναυάγιο.

Next stop: Ναυάγιο

Ναυάγιο απο πάνω

Ναυάγιο απο κάτω

Ναυάγιο απο μέσα

Για όσους δεν ξέρουν, το ναυάγιο είναι ίσως το πιο γνωστό αξιοθέατο του νησιού. Περίπου είκοσι χρόνια πριν (μπορεί και τριάντα, δεν παίρνω και όρκο), έφτασε στο λιμάνι ένα πλοίο με λαθραία τσιγάρα, το οποίο αντιμετώπισε κάποια μηχανική βλάβη. Για να μην τους πιάσουν, το έσκασαν και άφησαν το πλοίο στο λιμάνι. Μετά απο δύο μέρες, βρέθηκε το πλοίο και τα λαθραία και φημολογείται οτι έπιασαν τον καπετάνιο και μέρος του πληρώματος. Αυτό που είναι σίγουρο, είναι πως η Ζάκυνθος κάπνιζε Marlboro για τα επόμενα δύο χρόνια!

Next stop: Πόρτο Ρόξα και Πόρτο Λιμνιώνας

Δύο πανέμορφες περιοχές, στις οποίες μπαίνεις στο νερό με βουτιά και έχει υπέροχες σπηλιές εκεί κοντά για να εξερευνήσεις. Στα αρνητικά σε σχέση με τις άλλες το λίγο κρύο νερό. Αλλά και πάλι μη φανταστείτε. Η φυσική ομορφιά σε κάνει να το ξεχνάς και το υπερκαλύπτει. Στάση για φαγητό με θέα θάλασσα.

Πόρτο Λιμνιώνας

Next Stop: Μαραθωνήσι

Την επόμενη μέρα, νοικιάσαμε καραβάκι και πήγαμε εδώ:

Ντάξει, τα λόγια απλά περιττά. Τι να πρωτοθυμηθώ? Την αίσθηση του να'σαι καπετάνιος.. το να βουτάς στα απίστευτα νερά.. το να βλέπεις χελωνίτσες.. το να παίρνεις καφέ απο θαλάσσιο περίπτερο (!)...να κάνεις ηλιοθεραπεία στο καραβάκι σου..να ανακαλύπτεις καινούριες σπηλιές..ή την απόλυτη αίσθηση ελευθερίας....

Next Stop: Cameo Island

Ένα πανέμορφο ιδιωτικό νησάκι, με φθηνή είσοδο, τέλεια παραλία και οργανωμένο self service beach bar! Κάθε Κυριακή, White Party...τι να λέμε!!!!

Next Stop: Μπόχαλη

Η Μπόχαλη, κατ' ευφημισμόν εννοείται, είναι η Καλλιθέα τση Ζακύνθου. Εκεί, έχει τα πιο κυριλέ μπαράκια, και αρκετές όμορφες καφετέριες. Έχει θέα σε όλη την πόλη και το βράδυ είναι εκπληκτικά.

Last but not least: Χώρα

Τελειώνοντας, λίγες απο τις ομορφιές της πόλης τση Ζακύνθου. Tο παρακάτω άγαλμα, βρίσκεται σε μια απο τις κεντρικότερες πλατείες τση Ζακύνθου, την πλατεία Σολωμού.

Η "Δόξα" του Σολωμού

Κλείνοντας το όχι και τόσο μινι τώρα που το ξανασκέφτομαι, (αλλά αν ερωτευτείς κάτι, ποτέ δεν μπορείς να είσαι σύντομος), φωτογραφία απο το απόφθεγμα του Σολωμού, που βρίσκεται στο Μουσείο του Σολωμού, στην πλατεία του Αγίου Μλαρκου στη Χώρα.

Photos by : Mary Th. K.

Αγαπημένα τετράστιχα....Part 2

Take this sinking boat and point it home.. We've still got time..Raise your hopeful voice you have a choice..You'll make it now..

Δε θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριακές τα βράδια.. Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά, τα χρόνια μένουν άδεια......

Κι αμα δω κανένα φίλο, τρέμω
μη με θυμηθεί..Πεθαμένες καλησπέρες δε γουστάρω να μου πει..

Εδώ στου δρόμου τα μισά
έφτασε η ώρα να το πω
άλλα είναι εκείνα που αγαπώ
γι' αλλού γι' αλλού ξεκίνησα.

Στ' αληθινά στα ψεύτικα
το λέω και τ' ομολογώ.
Σαν να 'μουν άλλος κι όχι εγώ
μες στη ζωή πορεύτηκα.

Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά,
πάντα πάντα θα 'ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει.

Δεν αντέχω άλλο έλα.... έλα πάρε με αγκαλιά.. να πεθάνουμε στα γέλια, να 'ναι πάλι όπως παλιά......

Τα κομμάτια μου μαζεύω και τη σκέψη μου παιδεύω..
σε θυμάμαι και σε σβήνω, μια μ' αφήνεις, μια σ' αφήνω..
Δεν τ' αξίζουμε το ξέρω, έλα όμως που υποφέρω..
ό,τι πήρες και δε δίνεις, τώρα άλλοθι προτείνεις..

Μα δεν πειράζει, νύχτα είναι...
νύχτα είναι θα περάσει...

Κι όλο εσένα θέλω μόνο...για κανέναν δε σηκώνω, τώρα πια...το ακουστικό....

...ζωή μου που είσαι άδεια..γέλα λίγο αν μ'αγαπάς...

Σκουπίδι η σκέψη την πετώ, τη λογική απαρνιέμαι

μ' ένα σαράκι αρμένικο για δρόμους που δε θέλησα

στις χαραυγές ξεχνιέμαι.....

Αγαπημένα τετράστιχα....Part 1

Υπάρχουν κάτι βράδια, που είσαι μόνος σπίτι, που είσαι καλά, αλλά τη μελαγχολία την αποζητάς βρε παιδί μου...θα βάλεις να παίξει ένας Μιχαλάκης, ένας Αλκίνοος....τι να λέμε τώρα... κάτι τέτοιες βραδιές λοιπόν, να τι ακούω εγώ...

Δεν είναι έτσι η καρδιά, δεν έχει για όλους ανοιχτά... Έρχονται, φεύγουν οι έρωτες μα εσύ είσαι πάντα μέσα....

Γι' αυτό κι εγώ, θα κοιμηθώ, με το παράθυρο ανοιχτό, να μετρηθώ με τη ζωή που μου 'χει μείνει... Γι' αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ, κι όταν ξυπνήσω πριν ντυθώ, θα νικηθώ μ' έναν καφέ και μια ασπιρίνη.....

Κανέναν άλλον, δεν έχω βρει ακόμα...Να μου αλλάζει στον ουρανό το χρώμα......

Σε θέλω πολύ
απόψε που όλα μικραίνουν
και οι ώρες πεθαίνουν
κοιτάζω το χρόνο να λιώνει

Να ρθεις να με βρεις
γιατί όλα σε θέλουν
σε θέλει και η νύχτα
σαν μέρα που λάμπει
και σπέρνει τον κόσμο ξανά

Να ρθείς να με βρεις
γιατί δεν αντέχω ακόμα μιαν ώρα
χαρά δεν ζητώ και ούτε λύπη αντέχω
εσένα αν δεν έχω εδώ

Το εδώ πουθενά
το τώρα ποτέ
αν δεν έρθεις η θάλασσα πλάνη
τα γέλια μας λάθος
κι οι φίλοι δεν είδαν
και οι δρόμοι στο τίποτα
απόψε εάν δεν έρθεις εδώ

Να ρθεις...

Ότι κι αν γίνει ένα να λες, πως μ'αγαπάς χίλιες φορές, πως μ'αγαπάς χίλιες φορές.... και εγώ, εσένα....

Όσο αγαπάω μένω πίσω...κι όλο μ' αφήνεις, να σ' αφήσω..

Θέλω τη μέρα που θα φύγεις, απ' το πρωί να μου γελάς......

Αυτή η μυρωδιά απο γαζία, αυτή η τυραννία......

Θα σβήσω το φως κι όσα δε σου χω χαρίσει, σε ένα χάδι θα σου τα δώσω... κι ύστερα πάλι θα σε προδώσω..μες στου μυαλού μου το μαύρο βυθό...

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες, βασιλεύουν οι μάγισσες....

συνεχίζεται....