Μπορώ??

Ουφ.. Μπήκε καινούρια χρονιά.. Την υποδέχτηκα ανανεωμένη, με νέους στόχους, νέες ελπίδες, νέα όνειρα.. αλλά ευτυχώς ή δυστυχώς, παλιά μυαλά..

Μα εγώ τραβάω ζόρι, που πια δεν είσαι εδώ..

Ακόμη δεν επέστρεψα, οι υποχρεώσεις άρχισαν να με προσπερνούν και νιώθω να βλέπω τη ζωή μου να φεύγει σιγά σιγά απο τα χέρια μου. Ξεκίνα η εξεταστική περίοδος.. ποια εξεταστική? το μυαλό πετάει ακόμη..

Μην απορείς που σκέφτομαι, πάλι εσένα..

Κάποιες μέρες ξυπνάω και δεν αφήνω κανέναν και τίποτα να μου χαλάσει τη διάθεση.

Ούτε η βρύση που τρέχει, ούτε το ότι έχω μείνει ταπί και ψύχραιμη, ούτε το διάβασμα, ούτε η μουρτζουβλαχιά όσων ξύπνησαν κακόκεφοι, ούτε ο καιρός, ούτε η περίοδος..ούτε..ούτε..

Πως να ξεχωρίσω την αλήθεια σου..

Βοήθησε με να δω καθαρά..

Υπάρχουν όμως μέρες.. που καταριέμαι την ώρα και τη στιγμή που έκανα το λάθος να σηκωθώ απο το κρεβατάκι μου.. που είναι σαν να έχει συνομοτίσει όλος ο κόσμος για να γίνουν τα νεύρα μου κουρέλια.. που τίποτα δεν φαίνεται να λειτουργεί..

Που νιώθω τόσο ευάλωτη γαμώτο..

Αισθάνομαι πως θα σπάσω απο λεπτό σε λεπτό και μόνο στη σκέψη σου..

θέλω επιτέλους να σταθώ στα πόδια μου και να μην έχω ανάγκη κανέναν.. Μπορώ??