Αγαπημένα τετράστιχα....Part 1

Υπάρχουν κάτι βράδια, που είσαι μόνος σπίτι, που είσαι καλά, αλλά τη μελαγχολία την αποζητάς βρε παιδί μου...θα βάλεις να παίξει ένας Μιχαλάκης, ένας Αλκίνοος....τι να λέμε τώρα... κάτι τέτοιες βραδιές λοιπόν, να τι ακούω εγώ...

Δεν είναι έτσι η καρδιά, δεν έχει για όλους ανοιχτά... Έρχονται, φεύγουν οι έρωτες μα εσύ είσαι πάντα μέσα....

Γι' αυτό κι εγώ, θα κοιμηθώ, με το παράθυρο ανοιχτό, να μετρηθώ με τη ζωή που μου 'χει μείνει... Γι' αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ, κι όταν ξυπνήσω πριν ντυθώ, θα νικηθώ μ' έναν καφέ και μια ασπιρίνη.....

Κανέναν άλλον, δεν έχω βρει ακόμα...Να μου αλλάζει στον ουρανό το χρώμα......

Σε θέλω πολύ
απόψε που όλα μικραίνουν
και οι ώρες πεθαίνουν
κοιτάζω το χρόνο να λιώνει

Να ρθεις να με βρεις
γιατί όλα σε θέλουν
σε θέλει και η νύχτα
σαν μέρα που λάμπει
και σπέρνει τον κόσμο ξανά

Να ρθείς να με βρεις
γιατί δεν αντέχω ακόμα μιαν ώρα
χαρά δεν ζητώ και ούτε λύπη αντέχω
εσένα αν δεν έχω εδώ

Το εδώ πουθενά
το τώρα ποτέ
αν δεν έρθεις η θάλασσα πλάνη
τα γέλια μας λάθος
κι οι φίλοι δεν είδαν
και οι δρόμοι στο τίποτα
απόψε εάν δεν έρθεις εδώ

Να ρθεις...

Ότι κι αν γίνει ένα να λες, πως μ'αγαπάς χίλιες φορές, πως μ'αγαπάς χίλιες φορές.... και εγώ, εσένα....

Όσο αγαπάω μένω πίσω...κι όλο μ' αφήνεις, να σ' αφήσω..

Θέλω τη μέρα που θα φύγεις, απ' το πρωί να μου γελάς......

Αυτή η μυρωδιά απο γαζία, αυτή η τυραννία......

Θα σβήσω το φως κι όσα δε σου χω χαρίσει, σε ένα χάδι θα σου τα δώσω... κι ύστερα πάλι θα σε προδώσω..μες στου μυαλού μου το μαύρο βυθό...

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες, βασιλεύουν οι μάγισσες....

συνεχίζεται....