Εσύ φταις...

Όταν ξυπνάω και το πρώτο ''καλημέρα'', βγαίνει απο τα χείλη σου, εσύ φταις..
Όταν μου χαμογελάς.. και με φιλάς γλυκά..και τρέμω ολόκληρη, εσύ φταις...
Όταν φεύγεις το πρωί και κοιμάμαι στο μαξιλάρι σου για να μυρίζω το άρωμα σου, εσύ φταις..
Όταν μου μαγειρεύεις, κάνοντας φιλότμιη προσπάθεια -κι ας μην το χεις-, εσύ φταις...

Εσύ φταις αγάπη μου..εσύ είσαι η άγκυρα μου... είσαι ο λόγος να ξυπνάω το πρωί, πάντα με την ίδια αγωνία..οτι θα είσαι εκεί και σήμερα...οτι θα με αγκαλιάσεις..θα μου χαιδέψεις τα μαλλιά...και όταν μου χαμογελάσεις...τότε θα σε ερωτευτώ και πάλι, για άλλη μια μέρα...